Τίτλος ΘΠΣ: Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου 1 (Ινσουλινοεξαρτώμενος Σακχαρώδης Διαβήτης)
Κωδικός: 10-002
MDC: MDC 10
Η χορήγηση ινσουλίνης αποσκοπεί στην αναπλήρωση της ελλείπουσας ενδογενούς ινσουλίνης. Κατά την εξωγενή χορήγηση ινσουλίνης, οι διακυμάνσεις των επιπέδων της στο αίμα, πρέπει να προσομοιάζουν κατά το δυνατόν με εκείνες μη διαβητικών ατόμων. Επιδιώκεται, καθ’ όλο το 24ωρο, χαμηλό και κατά το δυνατόν σταθερό, επίπεδο ινσουλιναιμίας (βασική ινσουλιναιμία) για τη διατήρηση φυσιολογικών επιπέδων γλυκόζης κατά τη φάση της νηστείας και ιδιαίτερα τη νύκτα. Μετά τα γεύματα επιδιώκονται αιχμές ινσουλιναιμίας, επαρκούς ύψους και διάρκειας, ώστε να καλύπτονται οι αυξημένες ανάγκες μετά την απορρόφηση των τροφών και δη των υδατανθράκων. Για την επίτευξη της βασικής ινσουλιναιμίας (βασική-basal) στα σχήματα πολλαπλών ενέσεων πλέον κατάλληλα είναι τα σκευάσματα ινσουλίνης μακράς διάρκειας δράσης (glargine, detemir). Τα κύρια γεύματα καλύπτονται με τη χορήγηση δόσεων γευματικής (bolus) ινσουλίνης ταχείας δράσης (ανθρώπινου τύπου ή ανάλογα).
Συνθήκη Εισαγωγής στο ΘΠΣ:
Όλοι οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1
Συνοδευτικά αρχεία:
Θεραπευτικό_πρωτόκολλο_Σακχαρώδους_διαβήτη_Οκτώβριος_2015.pdf
| Κωδικός ICD10 | Περιγραφή | Αγγλική περιγραφή |
|---|---|---|
| E10 | Ινσουλινοεξαρτώμενος σακχαρώδης διαβήτης | Insulin-dependent diabetes mellitus |
Τίτλος ΘΠΣ: Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου 2
Κωδικός: 10-003
MDC: MDC 10
Τα άτομα με διαβήτη πρέπει πάντοτε να ενθαρρύνονται για αλλαγές στον τρόπο ζωής σε κάθε θεραπευτικό βήμα. Συνιστάται να γίνεται τακτικά αυτοέλεγχος καθώς και έλεγχος της HbA1c κάθε 3 μήνες. Όταν δεν επιτυγχάνεται ο στόχος της γλυκόζης σε λίγες μέρες ή της HbA1c μετά από 2-3 μήνες πρέπει να γίνεται αλλαγή στη θεραπεία.
Στην επιλογή των φαρμάκου πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα ειδικά χαρακτηριστικά των φαρμάκων και τα οφέλη καθώς και οι κίνδυνοι που προκύπτουν από τη χορήγησή τους.
Τονίζεται ότι δεν είναι απαραίτητη η χορήγηση αντιδιαβητικών φαρμάκων σε άτομα με νεοδιαγνωσθέντα σακχαρώδη διαβήτη όταν τα υγιεινοδιαιτητικά μέτρα είναι αποτελεσματικά και επιτυγχάνονται οι στόχοι της γλυκαιμικής ρύθμισης.
Συνθήκη Εισαγωγής στο ΘΠΣ:
Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2
Συνοδευτικά αρχεία:
Θεραπευτικό_πρωτόκολλο_Σακχαρώδους_διαβήτη_Οκτώβριος_2015.pdf
Στα θεραπευτικά βήματα 1-4, επί δυσανεξίας ή αντένδειξης στη μετφορμίνη χορηγούνται φάρμακα που έχουν έγκριση για μονοθεραπεία, διπλό ή τριπλό συνδυασμό ή έγκριση για συγχορήγηση με ινσουλίνη
Webinar
Ομιλητής: Νικόλαος Τεντολούρης, Αν. Καθηγητής Παθολογίας Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, Υπεύθυνος Διαβητολογικού Κέντρου, Α’ Προπ. Παθολογική Κλινική, Γ.Ν.Α. «ΛΑΪΚΟ»
| Κωδικός ICD10 | Περιγραφή | Αγγλική περιγραφή |
|---|---|---|
| E11 | Μη ινσουλινοεξαρτώμενος σακχαρώδης διαβήτης | Non-insulin-dependent diabetes mellitus |